Data aktualizacji: 14 września 2021 Pierzga pszczela to naturalny środek, który często jest niedoceniany, a cechuje go szereg cennych właściwości leczniczych. Przede wszystkim ułatwia proces trawienia, ma pozytywny wpływ na pracę wątroby, żołądka oraz jelit. To skarbnica wielu witamin, magnezu, selenu, potasu oraz aminokwasów. W skrócie Pierzga to jeden z najmniej znanych produktów wytwarzanych przez pszczoły. Jego wytwarzanie jest bardzo wymagające dla pszczół, dlatego jej cena jest dość wysoka. Pierzga składa się z pyłku kwiatowego, miodu oraz wydzieliny z gruczołów ślinowych pszczół, które złożone w komórkach plastra pszczelego poddawane są fermentacji mlekowej w odpowiednich warunkach. Stosowanie pierzgi zalecane jest w chorobach jelit, anemii, nadciśnieniu, a także przy chorobach skóry, stanach zmęczenia czy też braku apetytu. Wystarczy dodawać 1 łyżkę dziennie np. do jogurtu lub przygotować pszczela to produkt, który jest wytwarzany przez pszczoły. Jego cena jest wysoka, ze względu na ograniczoną dostępność, gdyż do pozyskania 1kg pierzgi należy zniszczyć co najmniej kilkanaście ramek stworzonych przez pszczoły. Koszt 100g to około 30zł, w zależności od miejsca zakupu, a także gramatury opakowania. Z czego składa się pierzga? Przede wszystkim z: pyłku kwiatowego, miodu, wydzieliny z gruczołów ślinowych tych owadów. Co to jest pierzga? Co to jest pierzga pszczela? Jest bardzo cennym, a jednocześnie najmniej znanym produktem pszczelim. Niewiele osób wie, czym jest, a także niewielu pszczelarzy zajmuje się jej pozyskiwaniem. Pierzga to pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły miodne, zmieszany z miodem i wydzieliną gruczołów ślinowych pszczół, złożony w komórkach plastra pszczelego, poddany fermentacji mlekowej w warunkach beztlenowych w środowisku gniazda pszczelego. Panująca w ulu wysoka temperatura i wilgoć, a także obecne tam mikroorganizmy przyczyniają się do biochemicznych przemian pyłku. Zachodzi fermentacja mlekowa zgromadzonego pyłku w wyniku, której powstaje pierzga. W trakcie fermentacji białka pyłku ulegają rozpadowi do peptydów i aminokwasów Wzrasta zawartość cukrów prostych, powstaje także znaczna ilość kwasu mlekowego, dzięki któremu produkt zabezpieczony jest przed psuciem. Właściwości pierzgi pszczelej Wartość pierzgi do celów spożywczych, profilaktycznych i leczniczych jest znacznie wyższa niż pyłku ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwą przyswajalność. Skład pierzgi bardzo zbliżony jest do składu pyłku. Różnica widoczna jest w ilości poszczególnych związków. Właściwości pierzgi pszczelej są następujące: mikroelementy: magnez, żelazo, nikiel, cynk, selen, miedź, kobalt, chrom, bogactwo witamin: A, z grupy B, C, PP, E, D, K, makroelementy: potas, wapń, sód, fosfor, siarka, chlor. Dzięki swoim właściwościom, pierzga działa odtruwająco na wątrobę. Dodatkowo wzmacnia i regeneruje organizm, a także poprawia funkcjonowanie układu pokarmowego. Uszczelnia naczynia krwionośne oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego krwi. Dawkowanie pierzgi Jak przygotować pierzgę? W celu wzmocnienia organizmu, można w prosty sposób sporządzić w domu wywar z pierzgi. Wystarczy łyżkę produktu zalać wodą i odstawić na kilka, kilkanaście godzin. Warto pić mieszaninę rano, na czczo. Dawkowanie pierzgi pszczelej to ok. 30g dziennie w przypadku dorosłej osoby. Jak ją stosować? By poprawić odporność organizmu można zażywać ją w dawce 1 łyżki dziennie, np. jako dodatek do jogurtów czy herbaty. Warto wiedzieć, iż nie da się przedawkować pierzgi, jednak ze względu na jej wysoką cenę oraz trudną dostępność, najlepiej zażywać ją we wskazanych dawkach. Pierzga niekiedy jest też jednym ze składników kosmetyków, np. maseczek. To ze względu na zawartość kwasu L-mlekowego, którego rolą jest regeneracja skóry. Dzięki produktowi, skóra szybciej wchłania otrzymane składniki mineralne. Zastosowanie pierzgi Pierzga posiada właściwości odżywcze, antybakteryjne, odtruwające. Zalecana przy: chorobach jelit, anemii, nadciśnieniu, braku apetytu, stanach zmęczenia, wyczerpania. Pierzga polecana jest ludziom starszym, z chorobami skóry, zwłaszcza łuszczycą, a także u mężczyzn z przerostem gruczołu krokowego. Stosowana jest w dolegliwościach trawiennych. Bardzo pomocna w zwalczaniu problemów z: wątrobą, woreczkiem żółciowym, jelitami, żołądkiem. Odnotowano dobre rezultaty przy ostrym i przewlekłym zapaleniu wątroby oraz marskości. Zalecana dzienna porcja to 3 łyżeczki na czczo rano i wieczorem przed kolacją. Ze spożywania pierzgi muszą zrezygnować osoby uczulone na produkty pszczele. Przeciwwskazania i skutki uboczne pierzgi Pierzgi nie powinny zażywać osoby, które są uczulone na produkty pochodzenia pszczelego. Pierzga jest produktem bezpiecznym i nie powoduje żadnych skutków ubocznych. Jedynie działania niepożądane mogą wystąpić u wspomnianych wcześniej alergików. Jaka jest cena pierzgi? Niestety nie jest to produkt powszechny, dlatego ciężko znaleźć go na sklepowej półce. Najczęściej można nabyć go w punktach ze zdrową żywnością oraz sklepach internetowych. Pierzga cechuje się wysoką ceną, gdyż jej kilogram kosztuje w granicach 100-200zł. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

Znalazłem cos na temat pierzgi. Pierzga jest to pyłek kwiatowy zebrany przez pszczołę miodną, zmieszany z miodem i wydzieliną gruczołów ślinowych pszczół, złożony w komórkach plastra pszczelego, poddany fermentacji mlekowej w warunkach beztlenowych w środowisku gniazda pszczelego. Powstaje w komórkach plastra pszczelego ze zmagazynowanego tam przez pszczoły pyłku kwiatowego. Zachodzące w komórkach procesy fermentacji mlekowej pyłku, wywoływanej przez pałeczki Lactobacillus sprawiają, że w tej postaci staje się on łatwiej przyswajalny. W trakcie fermentacji białka pyłku ulegają rozpadowi do peptydów i aminokwasów. Wzrasta zawartość cukrów prostych, powstają także znaczne ilości kwasu mlekowego, dzięki któremu produkt zabezpieczony jest przed zepsuciem. Pyłek podczas umieszczania go w komórkach plastra, dodatkowo wzbogacany jest przez pszczoły miodem oraz enzymami trawiennymi i kwasami organicznymi zawartymi w wydzielinie gruczołów ślinowych. Wartość pierzgi do celów spożywczych, profilaktycznych i leczniczych jest znacznie wyższa ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwą przyswajalność. Skład pierzgi: Bardzo zbliżony do składu pyłku. Różnice widoczne są jedynie w ilości poszczególnych związków. Pierzga zawiera mniej białka o 12%, mniej tłuszczu o 66%. Wzrasta natomiast ilość cukrów o 60% i innych składników o 23%. Ilość kwasu mlekowego wynosi ok. 3%. Witaminy: A, B1, B2, B3, B6, B12, C, PP, E, D, K, H. Makroelementy: Fosfor, Siarka, Chlor, Potas, Wapń, Sód. Mikroelementy: Magnez, Żelazo, Miedź, Cynk, Kobalt, Selen, Chrom, Nikiel, Krzem. Enzymy: inwertaza, katalaza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza. Pierzga tak jak pyłek, posiada właściwości odżywcze, antybakteryjne i odtruwające. Szczególnie polecana jest w leczeniu stanów chorobowych jelit, anemii, chorobie nadciśnieniowej, braku łaknienia, w stanach wyczerpania, zmęczenia, w chorobach układu nerwowego. Bardzo dobre efekty daje stosowanie pierzgi przy schorzeniach wieku starczego, łuszczycy oraz zaburzeniach wzroku. Podobnie jak podczas kuracji pyłkowej jest niezwykle skuteczna w walce z przerostem gruczołu krokowego. Systematyczne zażywanie zapobiega lub łagodzi skutki choroby. W mieszaninie z miodem wykazuje istotnie większą skuteczność ze względu na enzymatyczną aktywność miodu pszczelego. Dawkowanie: Systematycznie po 2 łyżeczki dziennie, rano na czczo i wieczorem przed kolacją. Preparat nie jest toksyczny nawet w przypadku przedawkowania. Przy przedawkowaniu może działać lekko rozwalniająco. Hmmm wychodziłoby na to że jest to niezły suplement ale nie w kierunku rozwoju super masy mięśniowej tylko bardziej jako wspomagacz w kulturystyce. Moim zdaniem godne uwagi....ciekawe jeszcze jaka cena. Musze sie zorientować bo w aptece nie mają tego. No cóż czekam na łaskawość pszczelarza

Pierzga z naszego sklepu, to znane, polecane remedium na wiele schorzeń. Wspomaga metabolizm, obniża poziom cholesterolu, pomaga wyrównać ciśnienie krwi. Działa wspomagająco w stanach anemii i niedoboru witamin. U kobiet w ciąży zapobiega poronieniom dzięki zawartości kwasu foliowego. Dla dbających o urodę to nieocenione źródło

^{Posted on 30 listopada 201818 marca 2019 Pierzga jest pokarmem pszczół, ale i dla człowieka stanowi duże właściwości wzmacniające. Składnik ten jest bardzo popularny wśród miłośników zdrowej żywności i tych, którzy cenią sobie lecznicze właściwości medycyny naturalnej. Co to jest pierzga i do czego służy? Pierzga to składnik, który powstaje w procesie fermentacji mieszaniny pyłków rozmaitych roślin. Skład pierzgi to miód, pyłek ślina pszczół, wszystko to zabezpieczone jest woskiem. Połączenie tych surowców jest źródłem witaminy C, tych z grupy B oraz K,A i E. W swoim składzie ma również mikroelementy takie jak miedź, cynk, potas oraz sód. Duża zawartość witaminy C wzmacnia układ odpornościowy i zapobiega chorobom. Pierzga a rak. Do końca nie jest to potwierdzone, że pierzga pomaga w leczeniu raka, choć jest wiele teorii, że zawarta w niej naturalna witamina C pomaga zwalczać komórki nowotworowe. Pierzga zawiera także polifenole, które działają przeciwrakowo. Należy jednak pamiętać, że aby pierzga była skuteczna w leczeniu raka nie może mieć w sobie metali ciężkich i pochodzić z pyłków dwóch rodzaji drzew: topoli lub brzozy. Pierzga helicobacter. Dieta przy helicobacter powinna być bogata w pierzgę. Choć składnik ten nie jest najprzyjemniejszy w smaku to jednak dobrze oddziałuje, zmniejszając dolegliwości, które powoduje bakteria helicobacter. Pierzga a cukrzyca. Pierzga, która jest składnikiem diety osób chorych na cukrzycę sprawia, że zwiększa się poziom insuliny. To pomaga skutecznie obniżyć poziom cukru we krwi. Pierzga dawkowanie. Pierzga nie ma wymagającego dawkowania. Profilaktycznie można ją stosować pół godziny po posiłku, około 10 do 20 gramów. Dla wzmocnienie odporności około pół łyżeczki. Pierzga opinie, czy faktycznie jest taka dobra? Składnik jakim jest pierzga opinie ma bardzo pozytywne. Jej zwolennicy dobrze wypowiadają się na temat jej skuteczności. Co ciekawe pierzga nie ma opinii negatywnych co potwierdza, że jest działającym składnikiem. Więcej na temat opinii o tym składniku można dowiedzieć się odwiedzając forum internetowe. Pierzga skutki uboczne. Jak każdy składnik tak i pierzga może powodować skutki uboczne. Jednak są one chwilowe i ustępują, kiedy przestaniemy ją jeść. Warto wspomnieć, że skutki uboczne podczas stosowania pierzgi nie muszą wystąpić u każdego. Jeśli się pojawiają to najczęściej skutkiem ubocznym jest złe samopoczucie lub bóle brzucha i biegunka. Czy pierzga ma przeciwwskazania? Tak, nie zaleca się stosować pierzgi jeśli, ktoś jest uczulony na ten składnik. Pierzga gdzie kupić? Pierzgę można kupić w wielu miejscach. Jest ona dostępna w sklepach ze zdrową żywnością, na targowiskach u osób, które zajmują się sprzedażą zdrowej żywności a także poprzez internet. Nawigacja wpisu} Pierzga pszczela dostępna w naszym sklepie internetowym to potężna broń w walce z osłabioną odpornością, przewlekłym zapaleniem wątroby, problemach z koncentracją czy niedokrwistością. Działa wspomagająco na organizm i pozwala łagodzić objawy chronicznego zmęczenia, problemów odpornościowych i wielu innych. Ryc. 1 - Produkt rozdrobniony („rozkruszony”) przez roztocze przechowalniane. Pszczoły zbieraczki odwiedzające kwitnące rośliny w poszukiwaniu pyłku zbierają go w formie tzw. obnóży pyłkowych, które następnie zanoszą do gniazda i składają w plastrach. Robotnice ubijają go w komórkach dodając pewną ilość nektaru i enzymów zawartych w ślinie. Następnie z tak przygotowanego pyłku, w wyniku procesu fermentacji wywoływanej przez bakterie mlekowe, powstaje produkt zwany pierzgą, która jest głównym pokarmem larw pszczelich. Stanowi ona podstawowe źródło białka w diecie pszczół, warunkuje pomyślny rozwój i stan ich zdrowia, oraz dobrą kondycję i siłę rodzin pszczelich, co w znacznej mierze decyduje o ich pomyślnej zimowli, produktywności i opłacalności produkcji pasiecznej. W związku z bogatym składem pierzgi w substancje odżywcze (aminokwasy, tłuszcze, węglowodany, witaminy, sole mineralne, mikroelementy) jest ona też pozyskiwana przez niektórych pszczelarzy jako surowiec dla przemysłu przetwórczego, do produkcji wartościowych odżywek, farmaceutyków i kosmetyków. W okresie obfitych pożytków pyłkowych, w silnych rodzinach pszczelich występuje często nadmiar pierzgi. Plastry wypełnione jej zapasami są zwykle odbierane przez pszczelarzy z uli i przechowywane w magazynach pszczelarskich jako rezerwa pokarmowa dla pszczół na wczesną wiosnę i inne okresy bezpożytkowe. Jako pokarm bogaty w składniki odżywcze, pierzga jest atrakcyjna nie tylko dla pszczół, lecz także dla innych stawonogów towarzyszących pszczołom w ich gniazdach i szkodników występujących w przechowalniach produktów pasiecznych. Wiąże się to ze znacznymi stratami w przechowywanych zapasach pokarmu pszczół, zwłaszcza ze strony niektórych gatunków szkodliwych owadów i roztoczy magazynowych o dużym znaczeniu gospodarczym i sanitarnym. Ryc. 2 - Zanieczyszczenia produktu zniszczonego przez rozkruszki. Badania laboratoryjne porażenia i zanieczyszczenia plastrów z pierzgą pszczelą przez szkodniki wykazały bogaty skład gatunkowy akaro-entomofauny i często też duże nasilenie występowania niektórych gatunków szkodników w zapasach tego produktu przechowywanych zwłaszcza w nieodpowiednich warunkach magazynowych (zbyt wysoka wilgotność i temperatura w pomieszczeniach, brak zabezpieczeń przed dostępem szkodników). Stopień porażenia produktu wyrażony liczbą szkodników w przeliczeniu na jego masę, bywa bardzo zróżnicowany i np. w przypadku rozkruszków magazynowych może wahać się zwykle początkowo od kilku do kilkuset, a w trakcie dalszego przechowywania, w skrajnych przypadkach może osiągać liczebność nawet do kilku tysięcy osobników w 1 kg produktu. W toku wieloletnich badań i obserwacji akaro-entomofauny produktów pasiecznych, w tym także pierzgi pszczelej, stwierdzono w niej występowanie około 30 gatunków stawonogów; były to głównie owady i roztocze synantropijne, powszechnie znane szkodniki przechowalniane. Spośród roztoczy kolonizujących osyp i plastry pszczele najczęściej i najliczniej znajdywano rozkruszki magazynowe, Acaroidea (rozkruszek mączny – Acarus siro L., rozkruszek polowo-magazynowy – Acarus farris (Oud.), rozkruszek drobny – Tyrophagus putrescentiae (Schr.), rozkruszek serowy – Tyrolichus casei Oud., rozkruszek wydłużony – Tyrophagus longior (Gerv.) roztoczek suszowy – Carpoglyphus latis (L.), roztoczek owłosiony – Lepidoglyphus destructor (Schr.), roztoczek domowy – Glycyphagus domesticus (De Geer), a także inne z rodzajów Acarus, Michaelopus, Thyreophagus, Tyrophagus). Obecność tych szkodników w produkcie na początkowym etapie porażenia, ze względu na niepozorne zabarwienie i niewielkie wymiary ciała, jest trudna do stwierdzenia. Dopiero po pewnym czasie pojawiają się zmiany w wyglądzie i konsystencji porażonej pierzgi w plastrach, z których osypuje się rozdrobniony („rozkruszony”) produkt w formie drobnocząsteczkowego pyłu, w którym pod mikroskopem można zauważyć żywe i martwe rozkruszki, fragmenty ich ciał, wylinki i produkty przemiany materii (ryc. 1-6). Ryc. 3 - Rozkruszek drobny (Tyrophagus putrescentiae (Schr.)) – roztocze pod mikroskopem stereoskopowym. Doświadczenia biologiczne na niektórych gatunkach rozkruszków przeprowadzone na pierzdze jako pokarmie potwierdziły opinie, że ta grupa stawonogów ze względu na duży potencjał biologiczny, stosunkowo wysoką płodność i szybki rozwój, należy do najważniejszych szkodników tego produktu (Chmielewski 2000). Szkodniki te tworzą często kolonie mieszane, a towarzyszą im zwykle gatunki drapieżne, np. sierposz rozkruszkowiec (Cheyletus eruditus (Schr.)) i inne (Melichares spp.), które są ich wrogami naturalnymi spotykanymi powszechnie w pasiekach (ule, magazyny i pracownie pasieczne, przechowalnie zapasowych plastrów, surowca woskowego, propolisu i innych produktów pasiecznych). Do owadów powszechnie spotykanych w zmiotkach z uli i pomieszczeń pasiecznych, a także w plastrach z pierzgą należą chrząszcze z rodzin czarnuchowatych (Tenebrionidae), a głównie trojszyki (trojszyk ciemny – Tribolium madens (Charp.), trojszyk gryzący – Tribolium castaneum Herbst., trojszyk ulec – Tribolium confusum Du Val), mącznik młynarek (Tenebrio molitor L.), a także skórnikowatych (Dermestidae), z tak pospolitymi gatunkami jak skórnik słoniniec (Dermestes lardarius L.), skórnik kolczatek (Dermestes maculatus De Geer) i mrzyk muzealnik (Anthrenus museorum L.). W odpadkach produktów pasiecznych i plastrach z resztkami pierzgi obserwowano też często takie gatunki chrząszczy, jak np. pustosz kradnik (Ptinus fur L.), wymiecinek drobny (Enicmus minutus L.) i żerujące na pleśniach zatęchlaki (Cryptophagus). Niekiedy odwiedzają je też pospolite w pasiekach i wielożerne skorki (Forficula auricularia L.). W pyle organicznym i kurzu gromadzącym się w szczelinach uli i zakamarkach pomieszczeń pasiecznych można zauważyć często liczne gatunki gryzków zwanych też psotnikami, jak np. psotnik kołatek (Liposcelis divinatorius Műller), lalotek (Lachesilla pedicularia L.), zakamarnik (Atropos) i in. (Corrodentia), które mogą przechodzić też na plastry z zapasami pokarmu pszczół, zasiedlać je, uszkadzać i infekować mikroorganizmami (grzyby pleśniowe). Spośród motyli do najpospolitszych w siedliskach pasiecznych należą barciaki, popularnie nazywane motylicami (barciak mniejszy – Achroia grisella (F.), barciak większy – Galleria mellonella L.), a niekiedy, głównie w magazynach, liczne mkliki zwane też „molami spożywczymi” (np. mklik daktylowiec – Cadra cautella Wlk., mklik próchniczek – Ephestia elutella Hűbner, mklik mączny – Anagasta kűhniella Zeller), omacnica spichrzanka – Plodia interpunctella Hűbner), których gąsienice niszczą i uszkadzają plastry, a żerując na produktach żywnościowych zanieczyszczają je swymi odchodami, wylinkami i oprzędami. Plastry, w tym zwłaszcza te wypełnione zapasami pokarmu pszczół (pierzga, miód) są też często atakowane i niszczone przez gryzonie, głównie myszy wnikające do uli, które są szczególnie groźnymi szkodnikami w czasie zimowania rodzin pszczelich. Mogą one wyrządzić także poważne szkody w plastrach przechowywanych w pracowniach i magazynach pasiecznych, a poza tym są przenosicielami innych szkodników (np. roztoczy) i patogenów. Skutki porażenia pierzgi i pyłku przez szkodniki Ryc. 4 - Roztoczek domowy (Glycyphagus domesticus (De Geer)) – formy przetrwalnikowe (hypopusy) – widok spod mikroskopu stereoskopowego. Szkodliwe stawonogi towarzyszące pszczołom w ich gniazdach, występujące w ulach i przechowalniach plastrów z zapasami pokarmu pszczół, powodują znaczne szkody polegające nie tylko na ubytku masy porażonego produktu na skutek żerowania szkodników, ale głównie na znacznym pogorszeniu jego jakości i wartości odżywczej. Skutkiem porażenia pierzgi i pyłku przez szkodniki jest ich zanieczyszczenie odchodami, wylinkami, martwymi i żywymi osobnikami w różnych stadiach rozwojowych ( jaja i formy przetrwalnikowe), co wpływa niekorzystnie na ich cechy organoleptyczne (odrażający smak, nieprzyjemny zapach, nietypowa konsystencja i wygląd). Ekskrementy szkodników są higroskopijne, pochłaniają wilgoć z otoczenia, powodują nadmierne zawilgocenie produktu i pogarszają warunki jego przechowywania. Niektóre gatunki stawonogów są przenosicielami bakterii i grzybów, którymi infekują porażone produkty. Przyczyniają się w ten sposób do zainicjowania procesów gnilnych, pleśnienia i fermentacji. W rezultacie pszczoły nie korzystają z pierzgi poprzerastanej strzępkami grzybni i zapleśniałego pyłku, które jako tzw. „pyłek skamieniały” są przez nie usuwane z komórek plastra i wyrzucane z uli. Owady i roztocze występujące w plastrach z pierzgą, podobnie jak i w innych produktach przechowywanych, należą do szczególnie uporczywych i kłopotliwych szkodników, a walka z nimi jest niezwykle trudna. [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Prof. dr hab. Wit Chmielewski Instytut Ogrodnictwa, Oddział Pszczelnictwa, Zakład Produktów Pszczelich; ul. Kazimierska 2, 24-100 Puławy; Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka" . 421 611 758 53 551 125 341 569

pierzga pszczela opinie forum