Jednakże czym by był bohater romantyczny bez miłości i to tej nieszczęśliwej. Kordian również był zakochany nieszczęśliwie w Laurze. Miłość ta była przyczyną jego rozterek, ale także natchnieniem poetyckim. Z czasem Kordian zaczyna wątpić w sens miłości, która jest przeszkodą na drodze ku szczytnym celom (akt I).
. Zmieniany 2 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-02-13 22:38 przez nelly0601. yy ale o co chodzi;>> temat łatwy CytatAGA70 yy ale o co chodzi;>> temat łatwy fajny prosty temat rzeka;-) łojejku, temat marzenie ale banał ;d mnóstwo takich miłości jest ;d u Norwida coś znajdziesz, u Mickiewicza, Słowacki, romantyzm studnia bez dna ) ale nadal nei wiem czego to temat ;] aaa no to naprawde banalny ten temat ) a egzaminiach gimanzjalnych pare lat temu taki był Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2010-03-01 16:05 przez AGA70. zapewne matury? już nie wspominając o ukochanym Werterze Ja mam " czy milosc szczesliwa jest atrakcyjna" ^^ Cytatmario7358 lalka - bolesław prus... a Prus to nie pozytywizm ? ja miałam fajny,DRUGA WOJNA ŚWIATOWA W LITERATURZE,CZY MY JESTESMY LUDZIE DOBRZY??ODPOWIEDZ NA PYTANIE ZADAN W KSIĄŻCE PT,,PROSZE PAŃSTWA DO GAZU"" wodę lać można z tydzień Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.
Motyw miłości w Balladynie. Poleca: 89/100 % użytkowników, liczba głosów: 435. Uczucie miłości zostaje w dramacie „zniekształcone”. Właściwie praktycznie go nie ma, choć całość utworu wydaje się być mu podporządkowana. Nierealna jest miłość Grabca i Goplany, bo trudno „pogodzić” uczucia bogów i śmiertelników.
Wszyscy bez względu na wiek pragniemy kochać i być kochani. To wzniosłe uczucie czasem jednak boleśnie zawodzi. Motyw miłości nieszczęśliwej nie bez przyczyny przecież tak silnie utrwalił się w literaturze. Miłość z całą pewnością należy do najbardziej pożądanych przez człowieka uczuć. To ona potrafi sprawić, ze nagle wszystko wyda się piękniejsze i przyjaźniejsze. Dla obiektu uczuć zakochany jest gotowy zrobić niemal wszystko. Zapominając o własnych potrzebach, pragnie bowiem uszczęśliwić i oczarowywać sobą obiekt uczuć. Motyw miłości dojrzałej obrazowo dowodzi, że uczucia się nie starzeją. Szaleńczo zakochać można się w każdym wieku. Błędnie może nam się wydawać, że ta wyjątkowa emocja zarezerwowana jest jedynie dla osób młodych. Doświadczenia, które gromadzimy w trakcie życia, nie odbierają nam jednak wrażliwości i zdolności miłowania. A może nawet jako seniorzy bardziej potrzebujemy móc kochać, by w ramionach innej osoby nie bać się samotności? Niestety, to wzniosłe uczucie czasem boleśnie zawodzi. Motyw miłości nieszczęśliwej nie bez przyczyny przecież tak silnie utrwalił się w literaturze. Miłość i cierpienie często idzie w parze. Rozczarowania są nieodłącznym elementom kontaktów międzyludzkich. Najgorzej jednak gdy zostaniemy oszukani przez obiekt naszych westchnień. „Kochałem Żydówkę” to poruszająca powieść obyczajowa. W trakcie lektury przyjdzie nam cierpliwie przyglądać się rodzącemu się uczuciu i towarzyszącym mu zawirowaniom. Pierwsze zauroczenie potrafi być mylące. Gdy zasłona fascynacji i pożądania zacznie stopniowo opadać, można bardzo się zdziwić. Poznamy Jerzego, który niedawno owdowiał, ale pomimo iż skończył już siedemdziesiąty rok życia, łaknie miłości. Samotność to przykre uczucie więc nie można się dziwić, że stara się go unikać. Z usposobienia Jerzy jest wrażliwym romantykiem. Lubi grę na fortepianie, czas spędzany z rodziną i chwile przeznaczane na dbanie o własny wygląd i kondycję fizyczną. Poszukiwania partnerki za pomocą portali randkowych szybko okaże się dla niego owocne. W dzisiejszym świecie wystarczy zamieścić własny anons, by poznać mnóstwo osób. Trzeba jednak pamiętać, by w porę zestawić wyobrażenia z rzeczywistością. Jerzy zawsze był niezłomnym wyznawcą zasad damsko-męskich. Gdy pozna młodszą od siebie partnerkę złamie jednak wszystkie, pozwalając, by miłość zawładnęła jego sercem i umysłem. To wspaniałe, że w podeszłym wieku można jeszcze tak głęboko się zakochać. Niestety nierozwaga zawsze niesie ze sobą konsekwencje. Zafascynowany partnerką Jerzy nie będzie umiał racjonalnie myśleć. To dlatego bardzo późno dostrzeże symptomy, które mogły zapowiadać nieszczęście. Gdy w końcu dotrze do niego prawda, przeżyje szok. Będzie jednak za późno, a czasu cofnąć się nie da. Motyw miłości nieszczęśliwej oraz motyw miłości dojrzałej bardzo wyraźnie zarysowuje się w powieści. Okazuje się, że osobom dojrzałym, które mają za sobą bagaż doświadczeń, bywa trudniej. Marzenia nieczęsto się spełniają, a szanse, aby obie stronie darzyły się uczuciami w równym stopniu, są nikłe. To dlatego czasem jedna osoba wiele musi znosić, a nawet wybaczać. Książka dostępna stronie: „Jest to dramatyczna opowieść, o współżyciu dwojga ludzi, których los sprawił, że się spotkali, mając za sobą bagaż doświadczeń życiowych. Autor ciekawie opisuje powolny proces przechodzenia z relacji sielankowych do dramatycznego zwrotu akcji”.
Motyw kobiety jest nieodłączną częścią takich tematów jak: miłość, macierzyństwo, rodzina. Przedstawiana jest ona, jako: kochanka, matka, żona, obiekt pożądania, uwielbienia, zazdrości. Wychodząc z tego założenia, postawiłam tezę, iż w literaturze nie ma jednoznacznego portretu kobiety, który posiadałby jakieś
Jesteś w: Motyw miłości „Antygona” Sofoklesa Miłość ukazaną w „Antygonie” można rozpatrywać dwojako: jako wszechpotężne uczucie będące motorem działań bohaterów, ale jednocześnie prowadzące do ich zguby. Zarówno Antygona, jak i Hajmon kochali tak silnie, że postanowili ponieść ofiarę ze swojego życia, choć każde w innym rozumieniu: „Miłości – ni bóg nie ujdzie przed twoim nawałem” Hajmon nie wyobrażał sobie dalszego życia bez ukochanej i tak jak ona popełnił samobójstwo. Antygona kierowała się sercem (miłością do brata) i nie mogła postąpić wbrew temu, co czuła. Godziłoby to w jej system wartości i przeczyło sumieniu.„Dzieje Tristana i Izoldy” W utworze mamy przykład jednego z najbardziej dramatycznych trójkątów miłosnych, skutków miłości zrodzonej z magii, przeklętej, fatalnej. Tragiczny skutek pomyłki - wypicia napoju miłosnego - zmienia wzorowego rycerza w wiarołomcę i grzesznika, a dobrze wychowaną potomkinię królów w zwykłą cudzołożnicę, wykorzystującą spryt i podstęp w dążeniu do spełnienia. „Romeo i Julia” Williama Szekspira Historia Romea i Julii, jest chyba, prócz ich średniowiecznych przodków – Tristana i Izoldy, jedną z najbardziej znanych opowieści o nieszczęśliwej miłości „od pierwszego wejrzenia”, niezważającej na przeciwności losu, lecz walczącej o spełnienie. „Cierpienia młodego Wertera” Goethego Miłość między Lottą a Werterem jest uczuciem, które od pierwszej chwili nie może mieć szczęśliwego zakończenia. Dziewczyna jest zaręczona z innym mężczyzną i pozostaje mu wierna. Uczucie całkowicie wypełnia serce młodzieńca i zmienia jego świat. Z czasem staje się dla niego obsesją i destrukcyjnie wpływa na jego psychikę. Nękany niemożnością spełnienia swoich pragnień, dokonuje tragicznego wyboru – popełnia samobójstwo. Lotta dopiero w obliczu zakończenia znajomości z Werterem, rozumie ile znaczy jego obecność w jej życiu. Decyduje się jednak zrezygnować z tych uczuć dla dobra małżeństwa z Albertem, którego szanuje i 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Pierwszy, który w ten sposób stał się nieśmiertelny i zyskał sławę na wieki to Petrarka. W swoich „Sonetach do Laury”, które stanowią zbiór ponad 300 liryków, autor przedstawia mit miłości nieszczęśliwej, ale uszlachetniającej kochanego i kochającego, trwającej wiecznie, rodzącej piękno.
Przejdź do zawartości Ile dni do matury?KontaktMoje kontoKoszyk Kursy WideoKursy E-bookKorepetycjeFiszkiNotatki i ZadaniaO NasBlog Pokaż większy obrazek Motyw miłości w literaturze Miłość to jeden z najpopularniejszych tematów w literaturze. Różne realizacje tego motywu znajdziemy w utworach niemal każdej epoki. W dzisiejszym artykule podpowiadamy, jakie utwory warto przywołać, jeśli motyw miłości pojawi się na maturze. Mitologia W mitologii greckiej Eros, bóg miłości i namiętności, jest przedstawiany jako piękny młodzieniec z łukiem i strzałą. Kiedy strzała dosięgała dwojga ludzi, zakochiwali się w sobie bez pamięci. Według jednej z licznych wersji mitu, bóg ten miał wyłonić się z Chaosu i stać się potężną siłą, dzięki której świat może istnieć. Warto pamiętać, że odpowiednikiem Erosa w mitologii rzymskiej jest Amor. Jakie jeszcze mity warto przywołać na maturze? Na pewno ten o Orfeuszu i Eurydyce. Mamy tu do czynienia z motywem miłości, która jest silniejsza od śmierci. Orfeusz to uzdolniony muzyk i poeta. Kiedy jego ukochana umiera, śpiewak schodzi do krainy Hadesa, aby uwolnić ukochaną. Bóg zmarłych jest oczarowany muzyką Orfeusza do tego stopnia, że pozwala mężczyźnie zabrać ukochaną, ale stawia warunek. Orfeusz nie może spojrzeć na Eurydykę aż do chwili opuszczenia krainy zmarłych. Niestety, śpiewak nie dotrzymuje danego słowa, spogląda na ukochaną i tym samym traci ją na zawsze. W mitologii znajdziemy również inne realizacje motywu miłości. Jak choćby — miłość Prometeusza do ludzi. Bóg ten stworzył człowieka z gliny i łez, a następnie podarował im ogień. Za to spotkała go straszliwa kara. Na rozkaz Zeusa został przywiązany do skały, a jego wątroba była przez całą wieczność wyjadana przez sępa. Biblia Pieśń nad pieśniami to poemat liryczny o miłości Oblubieńca i Oblubienicy. Utwór ten można odczytywać dosłownie, jako wyznanie miłosne kobiety i mężczyzny. Biorąc pod uwagę, że utwór pojawia się w Biblii, ważniejsza wydaje sięjednak interpretacja metaforyczna, w której Oblubieniec to Bóg, a Oblubienica to ludzkość lub Kościół. Przychylając się do takiej interpretacji, należy uznać, że Pieśń nad pieśniami to alegoryczna opowieść o miłości Boga do człowieka i wspólnoty, jaką jest Kościół. Dzieje Tristana i Izoldy Tristan i Izolda to celtycka legenda, spisana w pełnej wersji przez Josepha Bédiera. Tristan, siostrzeniec i wasyl króla Kornwalii, ma za zadanie odnaleźć Izoldę Jasnowłosą, aby król Marek mógł ją poślubić. Niestety, podczas podróży powrotnej, Izolda i Tristan wypijają napój miłosny, który matka przygotowała dla króla i jego przyszłej małżonki. Rycerz i dziewczyna zakochują się w sobie. Jest to jednak miłość fatalna i niszcząca, ponieważ oznacza złamanie ślubów rycerskich (Tristan) i małżeńskich (Izolda). Kochankowie spotykają się potajemnie, o czym dowiaduje się król Marek. Kiedy jednak odnajduje parę rozdzieloną nagim mieczem, pozwala im wrócić. Tristan poślubia Izoldę o Białych Dłoniach, a Izolda Jasnowłosa wraca do króla Marka. Rozdzielenie nieszczęśliwych kochanków nie pomaga. Kiedy rycerz w bitwie zostaje zraniony zatrutą lancą, prosi przyjaciela o to, by mógł jeszcze raz zobaczyć ukochaną. Niestety, w wyniku kłamstwa zazdrosnej żony, rycerz umiera, myśląc, że Izoldy nie ma na statku, którym wracał jego przyjaciel. Zrozpaczona Izolda również umiera. Na grobie Tristana wyrasta krzak głogu, który łączy się z grobem Izoldy. Krzew ten staje się symbolem wiecznej miłości. Cykl Sonety do Laury Zbiór utworów Francesco Petrarki dzieli się na dwie części. Pierwsza to liryki na cześć Madonny Laury żywej, druga — na cześć Madonny Laury umarłej. W pierwszych sonetach podmiot liryczny opisuje wygląd ukochanej, moment, kiedy po raz pierwszy ją spotkał. Podmiot liryczny sakralizuje ukochaną. Jest to jednak miłość niespełniona, która ma przeciwko sobie “los i ludzi” Podmiot liryczny skupia się więc na analizie własnych uczuć. Każdy sonet ma podobną budowę. Początek utworu ma charakter opisowy, natomiast w dalszej części pojawiają się refleksje na temat istoty samej miłości. Warto wiedzieć, że tytułową Laurę poeta spotkał naprawdę. Było to jednak przelotne spotkanie, a adresatka sonetów była kobietą zamężną. Nie zmienia to jednak faktu, że Petrarkę uważa się twórcę języka miłości w poezji. Co więcej — dzięki jego utworom sonet stał się bardzo popularnym gatunkiem literackim. Warto więc do matury przypomnieć sobie budowę sonetu oraz jego najważniejsze cechy. Cierpienia młodego Wertera Miłość jest dla Wertera sensem życia, bohater nie potrafi myśleć o niczym innym. Gloryfikuje swoją ukochaną. W liście do przyjaciela pisze nawet: Nie znam już innej modlitwy jak do niej […] wszystko dookoła widzę tylko w związku z nią. Choć bohater przeżywa krótkie chwile szczęścia, miłość jest dla niego głównie źródłem cierpienia. Lotta jest bowiem zaręczona i wkrótce wychodzi za mąż. Warto pamiętać, że motyw nieszczęśliwej miłości jest charakterystyczny dla romantyzmu. Odnajdziemy go również w wierszu Adama Mickiewicza Do M. W innym utworze tego poety — Konrad Wallenrod pojawia się natomiast inny rodzaj miłości, a mianowicie miłość do ojczyzny. Lalka Stanisław Wokulski to człowiek, który posiada zarówno cechy romantyka (niespełniona miłość), jak i pozytywisty (kult rozumu, praca u podstaw). Wokulski zakochuje się w próżnej pannie z wyższych sfer, która gardzi jego uczuciem. Mężczyzna jednak podporządkuje wszystkie swoje działania miłości do Izabeli Łęckiej. Nieodwzajemniona miłość stopniowo go niszczy i prowadzi do zguby. Lubię, kiedy kobieta Wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera, przedstawiciela Młodej Polski to jeden z najbardziej śmiałych erotyków tamtej epoki. Podmiot liryczny pozornie skupia się na doznaniach kobiety w czasie aktu miłosnego. Podmiot liryczny opisuje go jednak z własnej perspektywy. Nie ma tu miejsca na miłość duchową i jej sakralizację. W grę wchodzą tylko zmysłowe doznania i czerpana z nich przyjemność: Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi, Gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi, Gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem, I oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem. Motyw miłości w literaturze — co jeszcze warto powtórzyć Pieśń o Rolandzie —motyw bezgranicznej miłość do Boga, Kwiatki świętego Franciszka — motywbezinteresownej miłość do bliźnich i “braci mniejszych”, Romeo i Julia — motyw nieszczęśliwej miłości, Twórczość Franciszka Karpińskiego, sielanka Laura i Filon, w której bohater wystawia swoją ukochaną na próbę, Giaur — wierność religii a miłość do ukochanej, Nad Niemnem — miłość w obliczu różnic klasowych (Jan i Cecylia), miłość do ojczyzny, Zbrodnia i kara — miłość, która ma moc odkupienia (Raskolnikow i Sonia), Potop — miłość spełniona (Kmicic i Oleńka), przemiana głównego bohatera, W malinowym chruśniaku — erotyka, związek aktu miłosnego z naturą i ludowością. Piotr Tomkowski2021-02-18T20:30:17+01:00 Podobne wpisy Strona wykorzystuje pliki cookies, by działać prawidłowo oraz do celów analitycznych, reklamowych i społecznościowych. OK, Rozumiem Privacy Overview This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are as essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience. Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Motyw miłości tragicznej. „Giaur” Goethego. W tej poetyckiej powieści odnajdujemy pochwałę miłości, uczucia ponad podziały, które jest najstarszą inspiracją artystów. Poznajemy Wenecjanina Giaura oraz muzułmańską brankę – piękną Lellę. Choć ich związek jest zdradą wymierzoną w pana dziewczyny – baszę Hassana, to
Historia miłości Wertera i Lotty przypomina wiele innych romansów znanych z literatury, nie tylko romantycznej. Młodzieniec z miejsca poczuł uczucie do kobiety, gdy zobaczył ją po raz pierwszy w leśniczówce. Zafascynowała go nie tyko jej uroda, ale dobroć i opiekuńczość nad młodszym rodzeństwem i schorowanym ojcem. Po raz drugi spotkali się na balu. Wtedy to Werter przekonał się, że dziewczyna odwzajemnia jego uczucie, mimo że jest już prawie zaręczona z Albertem. Młodzieniec przeżywał wówczas najpiękniejsze chwile swojego życia. W listach do przyjaciela pisał: Przeżywam dni tak szczęśliwe, jakie Bóg chowa dla swych świętych (…) Jeszcze nigdy nie byłem szczęśliwszy, jeszcze nigdy moje odczuwanie natury, każdego kamyczka, każdej trawki, nie było pełniejsze i głębsze. Wkrótce okazało się, że Werter zakochał się bez pamięci. Nie tylko idealizował w myślach Lottę, ale nie mógł myśleć o niczym innym. Miłość stała się sensem jego życia. Sytuacja diametralnie się odmienia, gdy po sześciu tygodniach nieobecności powraca Albert. Młodzieniec zaczyna odczuwać zazdrość o ukochaną, lecz nie ma odwagi podjąć jakichkolwiek działań i usuwa się w cień. Targany emocjami nie potrafi znaleźć dla siebie miejsca. Wyjeżdża do innego miasteczka, a tam próbuje znaleźć ukojenie w pracy w poselstwie. Początkowo nie może przestać myśleć o Lotcie, aż wreszcie zdaje sobie sprawę, że nigdy nie będzie mógł być z nią. Postanawia zakończyć ten związek i wysyła do kobiety wiadomość o rozstaniu. Przez jakiś czas wydaje mu się, że uporał się z własnymi uczuciami i zapomniał o miłości. Jednak, gdy dowiaduje się o ślubie Lotty z Albertem, zdaje sobie sprawę, że nigdy nie przestał jej kochać. Burza uczuć odżyła w nim w jednej chwili. Z całego serca zazdrościł Albertowi: Ja jej mężem! O Boże, któryś mnie stworzył, gdybyś mi był zgotował tę szczęśliwość, całe me życie byłoby ciągłą modlitwą! Nie chce się pracować! Wybacz mi te łzy, wybacz mi moje daremne pragnienie! Nie może się powstrzymać i po dziesięciu miesiącach od rozstania powraca do domu Alberta i Lotty. Jego częste wizyty stają się z czasem kłopotliwe dla całej trójki bohaterów. Uczucia Wertera wobec Lotty zdają się być jeszcze silniejsze niż wcześniej. strona: - 1 - - 2 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
. 410 179 317 324 161 199 448 341
motyw nieszczęśliwej miłości w literaturze
